Leidinggeven in de zorg: leiden of lijden? Baal jij ook van het personeelstekort wat je niet kunt oplossen, een rooster met gaten, nog een zieke of een nieuwe verandering die ondanks de drukte toch doorgevoerd moet worden? Word jij ook steeds moedelozer?
Ik zie leidinggevenden in de zorg steeds meer lijden. Ze zijn in gevecht met de realiteit. Een realiteit waarin vanuit 3 kanten druk op ze wordt uitgeoefend.Voor het management moet de zorg op peil moet blijven, liefst nog beter en innovatiever. Het team gooit de rem erop: “er kan niet nog meer bij”. En de patiënt? Die wil gewoon geholpen worden.
Een strijd die niet te winnen is.
Het is een strijd die niet te winnen is. En toch probeer je dit dagelijks opnieuw, voor de patiënt. Door nog harder te werken, gaten te dichten, peptalks te houden, weer een medewerker bellen op z’n vrije dag, opnieuw tegen de baas vertellen dat de maat vol is. En telkens als dan de vraag komt: “zullen we dan maar bedden sluiten?”…..zet je nog een tandje bij. Want de patiënt mag hier niet de dupe van zijn.En zo is leiden lijden geworden. De spanning neemt toe. Je raakt vermoeid. Je krijgt een kort lontje. Je hebt geen overzicht meer.Herkenbaar? Wil jij hieruit stappen? Wil jij weer leiding hebben over jezelf en over je team?
Stop met vechten!
Stop met vechten tegen een realiteit die jij niet in je eentje kan winnen. Zet je eigen zuurstofmasker op. Pas als jij weer rustmomenten neemt, jouw grens weer gaat voelen, weer kan zien….dan pas vind je weer nieuwe mogelijkheden om invloed uit te oefenen.
Is dit moeilijk? Ja, want je zult je op korte termijn schuldig voelen. Laat je je team en de patiënt in de steek? Nee, want realiseer je: je laat de patiënt pas echt in de steek als je zo doorgaat….dat houden jij en je team namelijk niet vol.
Reactie plaatsen
Reacties